Hierdie brief skryf ek aan jou, mamma van dogters, as 'n mamma van seuns.
Jy sien, my seuns raak nou mooi groot (gans te vinnig na my sin) en dit lyk of die meisies nou sinnigheid in my jong manne kry. Wat natuurlik en reg is ook.
Ek het hulle immers grootgemaak met die een doel, wees 'n waardige man en pa wat jou eie huishouding goed kan regeer, jou kinders kan dissiplineer, na wie die samelewing kan opkyk. 'n Man met verantwoordelikheidsbesef, nie 'n drinker en 'n vloeker nie, opreg, eerlik, hardwerkend.
En, met die genade van die Here alleen, het hierdie jongmanne hierdie dinge ter harte geneem. Hier het een bietjie meer as daar. Maar alles in ag geneem, goeie manne. Maar, mánne. In die tradisionele sin van die woord. 'n Man wat alles vir sy vrou sal feil hê, sonder om verfynd te wees. 'n Man wat sal vasstaan in dit wat hy glo en sy gesin daarin sal lei.
'n Man.
Die een wat sal jag, die jong bokkie sal sien wat God na hom stuur en haar met taktiek die hof maak.
Maar nou, mamma van dogters, is dit opvallend dat jou dogters graag jagters wil wees. Sy vra na my seuns se nommers....? Sy reik uit, wil kontak maak, wil hom vang....?
en die reaksie is presies wat sy nié wou gehad het nie. Sy laat die seuns vlug. Letterlik vlug.
God het ons kinders verskillend gemaak. My seuns en jou dogters. Verskillend, met 'n baie spesifieke doel. Verskillend, om in die Godgegewe rolle in te pas.
Dit is wanneer ons as ouers, ons kinders buite hierdie natuurlike geskape rolle wil dwing, dat dinge skeefloop...
En daarom wil ek jou vandag vra, asseblief. Leer jou dogters om vroue te wees. Om hul vroulikheid te omhels. Om sag te wees, moeders te wees, die roeping wat God aan hulle gee ten volle uit te leef en, jammer, maar dit is nie 'n beroepsroeping nie. Die vrou is geskape as die man se hulp. Haar roeping is om hóm te ondersteun sodat hy in sy beroep kan uitstyg, man kan wees, volledig kan wees. Leer haar om hom te dra, sodat sy die volle vreugde daarvan kan pluk.
O, en leer haar dat sy nie agter hom aan moet bel, whatsapp boodskappies stuur of (goeie genade tog!) sy ma moet kontak om hom in die hande te probeer kry nie. Al wat ek vir hom sê is: Hardloop, boetie, hardloop!!!
Groete
Mamma van seuns
No comments:
Post a Comment