Ek het my kuierwerf verlaat, afgeskeep, weggegooi ter wille van 'n mode, 'n nuutjie, 'n almal-doen-dit-ervaring.
En nou is ek sommer behoorlik vies vir myself, skaamkwaad en ja, hartseer. Facebook het my baie dinge geleer, veral oor myself en verslawing. Nou weet ek, ek sal maklik aan enigiets anders seker ook verslaaf kan raak. Versigtig wees...
Ek wil opnuut aan my kuierwerf bou. Ek wil skryf, tik stories vertel, reflekteer oor my lewe, deel van myself en net my hart uitstort. Hier waar ek in 'n mate anoniem kan wees, maar tog ook effe blootgestel.
Ek wil Facebook vaarwel toeroep, wat egter ook nie moontlik sal wees nie, omdat ek my wiskundeklasse steeds daar moet adverteer, omdat ek soveel wonderlike vriende daar ontmoet het, wat my regtig aangeraak en bemoedig het, wat my oor my lewe en veral my sielevrede laat dink. Maar ek is moeg, siek en sat van Facebook se uitbarstings. Moeg vir geweld, virusstories, moorde.
Ek wil weer vir God leer ken, ja opnuut weer myself in sy Woord verdiep - weg van mooi storietjies, soetsappige aanhalings en mooiklinkende leuens.
Dit is tyd vir 'n vaarwel aan Facebook en 'n splinternuwe lewe op my kuierwerf.
Wie ookal lus het om hier te kom inloer en te lees - is welkom. En as jy lus het om 'n stukkie kommentaar te los, ook welkom. Ek gaan egter, soos in die verlede, alle kommentaar sif. Dis immers my kuierwerf....😉
Groetnis
Marelize
