Droogte tot Vloede

Foto geneem op 9 Februarie 2014
Ons het die beeste reeds hiervandaan geskuif na 'n ander plaas toe,
vir beter weiding. Maar die ander plaas is veronderstel ons winterweiding te wees.

Ons reënval van die begin van die seisoen tot op 8 Februarie was 297 mm

 (eerste reën op 08 Okt 2013 - 2 mm)

Ooreenkomstige tyd 2012-2013 : 520 mm (eerste reën op 07 Sept 2012 - 90 mm); totaal vir 2012-2013 - 695 mm (laaste reën op 21 Apr 2013)

Ooreenkomstige tyd 2011-2012 : 441 mm (eerste reën op 16 Aug 2011 - 10 mm); totaal vir 2011-2012 - 562 mm (laaste reën op 24 Apr 2012)

Ooreenkomstige tyd 2010-2011 : 536 mm (eerste reën op 09 Okt 2010 - 18 mm); totaal vir 2010-2011 - 773.5 mm (laaste reën op 19 Mei 2011).

Uit 'n totale byna 1200ha droë land kon ons net 200ha beplant.

En die manne se gemoedere het dikwels baie laag gelê.

Ons moes die beeste voer - die lang wintermaande lê nog voor...

Mens verstaan nie altyd nie.

Op Woensdag 26 Februarie 2014 hou ons gemeente 'n ope biddag vir reën.

Saterdag 1 Maart 2014 het ons tuisskolers 'n funksie digby die dorp en val daar 'n stortbui.

Toe ons by die huis kom had ons net 10mm - die dorp 25mm....

Sondag gaan sonder 'n druppel op die plaas verby.

Maandag val 12mm.

Dinsdag begin dit val, maar nie wyd nie. Buurvrou kom haal haar dogter na wiskundeklas 

en sê hulle het sopas 24mm gehad. Ek stap reënmeter toe - net 6mm.

Ons woonhuise is skaars 800m van mekaar af...

En meteens gaan die sluise van die hemel oop!!!!

Woensdagoggend halfvyf word ek wakker - is dit wind, is dit reën? Maar die geute raas nie.....tog....

die klimraam klap-klap ook nie vanweë wind nie....

Durf mens hoop?

En dan begin die geute en daarmee saam borrel 'n lied deur my hart.

Toe ons uiteindelik, 11-uur dorp toe moet ry - is dit hoe die wêreld om ons lyk:

In die spieëltjie is die sekuriteitshek , voor is die koei- en perdekampie....

Daar voor is die tweede hek....die kamera nou bietjie na links geswaai.

En so lyk die oprit.... :-)

Aan die linkerkant is die landerye - onder hierdie dam water is sojaboontjies geplant.

Die hoof-grondpad na links. Ons normale dorp-toe-gaan-roete.
Die mans het aanbeveel dat ek die ompad na regs moet neem....
Tussen ons en die bure is 'n yslike gat in die pad en daar het reeds,
voor ek gery het, 'n voertuig vasgeval.
Trekker moes hom gaan uitsleep.
Kan enigeen dan wonder hoekom ons met groot voertuie móét ry?

Die aanbevole roete na regs.... Nie noodwendig minder water nie, net minder gate.....

'n Aflooppunt by 'n sementbruggie. Omdat ons nie meer ordentelike paaie-administrasie in Suid-Afrika het nie, word die grondpad nie rond geskraap nie, maar letterlik hol.
 Langs die drade word walle geskep waardeur die water
nie kan breek nie en sit ons met hierdie gemors.

En dis die pad....
dalk 'n kar soos dié in Chitty-Chitty-Bang-Bang nodig?

Die kinders geniet die vloede baie!

Ons is die Here innig dankbaar vir sy voorsiening. Nog nooit het Hy ons verlaat of in die steek gelaat nie. Nog nie een jaar het verbygegaan waarin ons nie in diepe nederigheid ons afhanklikheid aan Hom moes erken nie.

Geloofd sy die Here!! Prys Hom want Hy is goed.

Unschool en Deschool

Twee terme wat baie verwar word en tot misverstande lei is:

deschool en unschool.

Miskien omdat ons weer eens nie taal ken en verstaan nie...

Die voorvoegsel "de-" in Engels beteken om te verwyder, weg te vat, minder te maak.

Die voorvoegsel "un-" in Engels beteken "nie" ("not").

In Afrikaans sou ons die voorvoegsel ont- gebruik vir die Engelse "de-" en die voorvoegsel on- vir die Engelse "un-".

Dus deschool beteken om te "ontskool" en unschool beteken om te "onskool".

Maar dis net woorde en woordspel. Wat is die definisie of die begrip van die woorde?

Deschool:

Ontskoling beteken en hou in dat skool verwyder word, minder gemaak word, weggevat word.

Dié begrip is net op tuisskolers wat eers in 'n skool was van toepassing, maar op álle tuisonderwys-ouers. Om 'n kind uit die skool te haal is relatief maklik, maar om die skool uit die kind te haal kan 'n sware taak wees. Om skool uit die ouers te haal is byna onbegonne!

Die probleem lê meestal in ons "bloudruk". Ons enigste verwysingsraamwerk na leer en leermetodiek is in ons eie skoolgaande verlede. Ons het nie 'n benul daarvan dat dit maar een van vele maniere (en nie juis die beste een nie) is waarop leer plaasvind. Skool is in effek 'n gestroopte weergawe van die werklikheid. Dink aan 'n laboratorium waarin alles klinies, wit en silwerskoon is. Dit is nie naastenby die omgewing waarbinne rotte, konyne en ander proefdiere gewoonlik leef nie. Tog word eksperimente daar gedoen om die werklikheid te probeer verstaan, ontleed en vrae te beantwoord.

Skool gee nie die ware werklikheid weer nie. Slegs 'n skamele afskaduwing daarvan.. Ons, die ouers, moet leer dat kinders baie meer en baie beter kan leer buite die skool. Daarom het ons nodig om geledig te word van skool en ons opvattings daaromtrent.

So ook kinders wat in 'n skool was - dis noodsaaklik om hierdie kinders te ontskool.... Vir ten minste 6 maande, maar in die geval van onderwysers wat tuisonderwys oorweeg tot soveel as 18 maande.

Unschool:

Onskoling is 'n leermetode wat van die lewe die leerinstrument maak.

Skool is hier van geen waarde nie. Die kind word juis onskool - nie geskool nie. Skool gesien in die nouer verband van die woord - asof dit slegs sou beteken die aksie waarby kinders met handboeke, leermateriaal (synde werkboeke, skrifte, pen en papier) by 'n lessenaar op 'n regop stoel sit.

Onskool hou in dat die lewe self as leerskool ingespan word. Met ander woorde, die kind begin 'n werk ('n beroep as jy wil) en leer daaruit self die praktiese wat dan lei tot teoretiese ontdekking. "Unschooling" is 'n baie wye begrip en word van radikaal tot baie konserwatief toegepas. Sommige ouers sal hul kinders toelaat om self te besluit selfs oor wat hulle vir ete wil hê, ander ouers gebruik hier en daar wel kurrikulum-materiaal, maar dan self gekose, self saamgestelde en verder aangevul deur die lewe.

Die besluit of ouers wil unschool of nie, berus by hulself. Dit is egter by verreweg die beste metode om veral kleiner kinders te leer. Deur rolspel, takies, verantwoordelikhede leer hulle die wêreld om hul ken. Maria Montessori het ook hierdie metode van onderwys, waar die lewe jou onderwyser is, gebruik in haar metodiek.

Die besluit om te deschool is ook in die ouers geleë. Uit eie ondervinding weet ek egter, dis die een waar die meeste ouers gly en uiteindelik, na 'n jaar of twee besef: Ons moes dit gedoen het. Gelukkig is dit nooit te laat nie en kan jy steeds, selfs na 2 jaar van tuisopvoeding, deschool.

Geniet die reis - want regdeur die lewe leer ons immers.